Bireyler ve toplumlar açısından taşıdığı değerler, zaman zaman etik ihlaller üzerinden eleştirilse de argonun bireysel ve toplumsal ilişkileri inşa eden kültürel bir yanı vardır. Halk kültürünün kendisine sunduğu imkânlardan yararlanan argo, bir kültürel üretim alanıdır ve dilsel üretime canlılık katar. Varoluşu anlamlandırma yollarından biri olan sayılar; her kültürde dinî, mistik, folklorik değerler kazanmış ve farklı çağrışım alanları oluşturmuştur. Böylece bir tür şifreleme göreviyle halk kültürünün izlerini barındıran sayılar; mecazi, sembolik, metaforik anlamlar yüklenerek argonun toplumsal işlevini gerçekleştirmesini de sağlamıştır. Bu makalede Tanıklarıyla Büyük Argo Sözlüğü, Türk Argo Sözlüğü, Kadın Argosu Sözlüğü taranarak tespit edilen ifadelerdeki sayılar (0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 17, 18, 20, 30, 31, 35, 36, 40, 45, 50, 52, 58, 66, 69, 70, 75, 90, 99, 100, 180, 333, 400, 1500, 1715) ele alınmıştır. Bu sayılar sahip oldukları metaforik, metonimik, ironik, sembolik ve çağrışımsal anlamlar sayesinde toplumda alenen söylenemeyen, tabu ve ayıp kabul edilen duyguların/düşüncelerin açık veya örtük olarak ifade edilmesine aracılık etmiştir. Yine argodaki bu sayıların kültürel kodları bünyesinde taşıyarak ölüm, cinsellik, kumar oyunları ile ilgili düşünce, duygu, tutumların söylemsel/sanatsal şekilde doğrudan ya da dolaylı olarak söze ve davranışa dönüşmesine imkân tanıdığı sonucuna ulaşılmıştır.