Halikarnas Balıkçısı adıyla bilinen ve çok yönlü bir sanatçı olan Cevat Şakir Kabaağaçlı (1890-1973), 1925’te sürgün olarak geldiği Bodrum’da hayatının önemli bir bölümünü (1925-1947) geçirmiş, Bodrum’un küçük bir kasaba olduğu bu dönemde kente birçok katkıda bulunmuştur. Gerek kentte yaşadığı dönemde gerekse hayatının geri kalanında Bodrum’a çok çeşitli ve değerli kazanımlar sunmuştur. Çalışmada ilk olarak araştırmacıların bu konuda daha önce ürettiği araştırmalar temel alınarak Halikarnas Balıkçısı’nın farklı yönleri aktarılmakta; yazarın Bodrum kentine kazandırdıkları “mimari, kentsel peyzaj ve kentin tanıtımı” olarak üç başlıkla anlatılmaktadır. Bu başlıkların ardından “kent mirası” tanımı yapılarak Halikarnas Balıkçısı’nın kentsel mekânlara bıraktıkları bir miras olarak kabul edilmektedir. Bu bağlamda çalışmada yazarın Bodrum’da bulunduğu dönemlerde deneyimlediği yapı ve mekânların; ardından günümüzde Bodrum Kent Merkezinde bulunan fiziksel mekâna ait izlerinin neler olduğu listelenmektedir. Temelinde gözleme dayalı bu tespitler; yazarla birebir ilişkisi olmuş kişilerle yapılan görüşmeler, yazar ve Bodrum ilişkisi üzerine yazılan anılar ve yazarın kendi yazdığı Bodrum’da geçen anılarıyla karşılaştırılarak oluşturulmuştur. Çalışmanın amacı, Cevat Şakir Kabaağaçlı gibi önemli bir sanatçının kente bıraktıklarının sadece bir kent mirası olarak kabul edilmemesi, “bir kalıt (somut miras)” hâline dönüştürülerek bu izlerin sürdürülmesi gerektiğine vurgu yapmaktır. Bu nedenle çalışmada; yazarın (Halikarnas Balıkçısı’nın) kentsel mekânlarda nasıl yaşatılmaya çalışıldığı da sunulmakta; yapılan bu girişimlerin etkinliği tartışmaya açılmaktadır. Çalışma sonunda araştırmada elde edilen saptamaların Bodrum kent haritası üzerine işlen-mesiyle dijital bir sunum geliştirilmiştir. “Balıkçı Rotası” ismi verilen güncel bir kültürel rota önerisi, mirasın kalıta dönüşümünü hızlandırıcı ve kolaylaştırıcı bir arayüz olarak kent kültürünün sürdürülebilirliği açısından önemlidir.