Çalışmamın amacı, Harold Pinter’ın Oda oyununda, Lacanın topolojik figürü torusun yörüngesindeki iç ve dış kavramlarını incelemektir. Oyunda, Rose’un psikolojik olarak hissettiği yoksunluğunu, mutfak musluğu tiyatrosunun sah-ne donatıları, karakterlerin sürekli tekrar eden hareketleri, ayrıca kendi yoksun-luklarını gizleyen logos merkezci konuşmaları, davetsiz misafirlerin Rose ve Bert’i rahatsız etmeleriyle sorunsallaşır. Oyunda, metinlerarasılık ve efsaneye dayalı düşünce çerçevesinde, Rose’un asıl kimliği ortaya çıkar ve iç/dış arasın-daki sınırlar birden belirsizleşir. Torusun yörüngesi, siyahi kör Riley’nin Ro-se’a olan mesajında saklı hakikatle, Rose’un odanın merkezine inşa ettiği kim-liğini alt üst eder. Riley’nin odanın içinde Rose’a verdiği mesaj ile dışarıdan gelen hakikat, Bert ile odada yıkıcı bir enerji oluşturur. Çalışmam aynı zaman-da, madun ve hegemonya kavramlarına değinerek odanın korunaklı mikro-kozmik yapısının dışarıdaki kaotik güçlerle nasıl yıkılabileceğini gösterir. Ro-se’un ve davetsiz misafirlerin dile getirdiği metaforik öldürücü soğuk aslında; hakikatin, Rose’un odasının merkezinde açtığı, bir kara delik olan kör talihin aynadaki yansımasıdır. Oda oyununda iç dış ayırımı, karakterler için ontolojik ve epistemolojik açıdan sorunsallaşarak, yaşam tarzlarını varlıklarını etkilemektedir.