Yazar	: Bircan Kalaycı Durdu
Türü	: Araştırma Makalesi
Baskı Yılı	: 2015
Sayı	: 81
Sayfa	: 47-53
5303    2771

Özet
Oyuncak, kısaca tanımlamak gerekirse çocuğun oyun oynama aracıdır. Sanayi ve teknoloji alanında yaşanan gelişmelere bağlı olarak oyuncaklar zaman içinde gerek üretildikleri malzeme gerekse form ve üretim biçimi yönünden değişime uğramıştır. Doğal malzemelerle yapılan ve el işçiliği ile üretilen oyuncakların yerini fabrikasyon ürünü oyuncaklar almıştır. Bu oyuncaklar, tek tip, seri ve kimileri de zararlı kimyasal maddeler içeren üretimlerdir. Oysa geleneksel oyuncaklar, çocuğun yaratıcılığını ve tasarım kabiliyetini geliştiren, hayal gücünü yansıtan, içinde bulunduğu kültürden, doğal çevreden izler taşıyan, zararlı kimyevi maddeler içermeyen oyuncaklardır. Biz de yazımızda, Muğla yöresinde çocuğun kendisi, ebeveynleri ya da demirci, marangoz, kaşıkçı gibi bazı zanaatkârlar tarafından, çevrede kolay bulunan ve genellikle doğal olan malzemelerle elde yapılmış oyuncak ve oyun araçları ile bunların günümüzdeki durumunu ele aldık.

Anahtar Kelimeler
Çocuk, Oyuncak, Oyun Araçları, çocuk folkloru

Abstract
Toy is a tool necessary to briefly describe the child’s play. Depending on the developments in industry and technology fields, toys are changed with materials they are produced and both forms of production. Natural and handmade toys are replaced to fabricated ones. These toys, uniform and some series are production, including harmful chemicals. However, traditional toys, which improves the child’s creativity and design capability, reflecting the imagination of the culture in which is found, bearing traces of the natural environment are the toys do not contain harmful chemicals. In the present article, Mugla child it self in theregion, a parent or blacksmith, carpenter, by some craftsmen suchas the spoonbill, easy-around and we usually consider the situation today of them with natural hand-made ingredients toy and game tools.

Keywords
Kids, Toys, Games Tools.kids folklore